واقعیت افزوده فناوری نوظهوری است که با استفاده از آن می‌توانیم محتوای دیجیتالی ساخته شده توسط کامپیوتر را به صورت مجازی در دنیای واقعی نمایش دهیم و پیش‌بینی می‌شود برای آموزش نسل آلفا در مدارس از این فناوری استفاده شود.
به گزارش نووانا،واقعیت افزوده فناوری نوظهوری است که با استفاده از آن می‌توانیم محتوای دیجیتالی ساخته شده توسط کامپیوتر را به صورت مجازی در دنیای واقعی نمایش دهیم. در آینده‌ی نزدیک، معلمان از ابزار کاربردی و قدرتمند ” واقعیت افزوده ” برای آموزش به کودکان استفاده خواهند کرد. به کودکان متولد شده بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۵، نسل آلفا گفته می شود. این نسل به عنوان نخستین نسلی شناخته می‌شود که برای تمام عمر خود از ارتباطات و رسانه‌های دیجیتال استفاده خواهند کرد و از فناوری های نوظهور در مدرسه نیز بهره می برند.
کودکان نسل آلفا
به کودکان متولد شده بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۵، نسل آلفا گفته می شود. این نسل به عنوان نخستین نسلی شناخته می‌شود که برای تمام عمر خود از ارتباطات و رسانه‌های دیجیتال استفاده خواهند کرد و از فناوری های نوظهور در مدرسه نیز بهره می برند. نسل آلفا از زمانی‌که چشم به جهان گشوده‌اند در اطراف خود به‌طور گسترده‌ای با فناوری‌های پیشرفته‌ای همچون اینترنت، شبکه‌های اجتماعی، پلیرها، گوشی‌های هوشمند و دستیاران صوتی روبرو بوده‌اند. به همین دلیل برخی به این نسل، نام شهروندان دیجیتال داده‌اند. نسل آلفا زندگی بدون اینترنت و بازی‌های اینترنتی را تجربه نخواهند کرد.
کودکان نسل آلفا از فناوری‌های نوظهور در مدرسه نیز بهره می‌برند. فناوری‌هایی همانند واقعیت افزوده، واقعیت مجازی، واقعیت ترکیبی، رباتیک و هوش مصنوعی در حال تغییر آموزش کودکان در مدارس است. بر اساس گزارشی در سال ۲۰۱۸، ارزش بازار واقعیت افزوده تا سال ۲۰۲۳ به ۶۱,۳۹ میلیار دلار می‌رسد. هیچ شکی نیست که واقعیت افزوده آینده‌ی آموزش و پرورش و یادگیری را تغییر خواهد داد.
تحول آموزش و پرورش در آینده
موسسه‌های آموزشی که با جدیدترین فناوری‌ها در کلاس‌های درس پیش می‌روند تلاش می‌کنند تجربه‌ی متفاوتی را در فرآیند یادگیری برای دانش‌آموزان فراهم کنند. کودکان، رهبران آینده زمین هستند.
مدارس، معلمان و موسسه‌های آموزشی باید با نسل جدید به روز شوند تا بتوانند آموزش و پرورش آن‌ها را به درستی انجام دهند. کودکان امروز، لمس‌کردن صفحه‌ی لمسی گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها را تجربه کرده‌اند. بنابراین مدرسه‌ها با کمک گوشی‌های هوشمند و دنیای مجازی می‌توانند فرآیند یادگیری کودکان را به محیط جدیدی وارد کنند. چنین آموزشی به تحول در همه‌ی سطوح آموزش و پرورش نیاز دارد. یکی از نیازهای اساسی نسل جدید کودکان در آینده، تفکر انتقادی و مهارت‌های حل مسئله است. کودکان باید بتوانند مسائل را از زوایای مختلف مشاهده کنند و بهترین تصمیم را برای حل آن بیابند. این کودکان نسلی هستند که با ربات‌ها و هوش مصنوعی و رایانه‌های کوانتومی همزیستی دارند.
کارگروهی به دانش‌آموزان کمک خواهد کرد راه‌حل‌های احتمالی مسائل را از دید یکدیگر بیابند و پس از آن با تفکر انتقادی فردی خود بهترین راه‌حل را ارائه دهند. در آینده، فراهم کردن محیط مناسب برای تجربه‌ی کار گروهی، تفکر انتقادی و مهارت‌های حل مسائل عامل اصلی موفقیت موسسه‌های آموزشی و مدارس خواهد بود.
کاربرد فناوری واقعیت افزوده در آموزش دانش‌آموزان
به لطف فناوری‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی و واقعیت ترکیبی، دانش‌آموزان در کلاس‌های درس ریاضی، شیمی و زیست‌شناسی به آموزش موثرتر، سریع‌تر و جذاب‌تر دسترسی خواهند داشت. مشارکت کودکان در فرآیند یادگیری یکی از موثرترین راه‌های یادگیری به شمار می‌رود. فناوری واقعیت افزوده، لایه‌هایی از اطلاعات دیجیتال از جمله ویدیو و صدا و گرافیک را به دنیای واقعی وارد می‌کند. بر خلاف واقعیت مجازی که کاربر را به دنیای مجازی وارد می‌کند.
مزایا و معایب واقعیت افزوده در آموزش
واقعیت افزوده در فرآیند آموزش، راه‌های نوینی در یادگیری و آموزش ارائه می‌دهد. واقعیت افزوده، فاصله‌ی میان دنیای واقعی و دنیای مجازی را حذف می‌کند. پژوهشگران تاثیر مثبت واقعیت افزوده در فرآیند یادگیری و آموزش را به صورت زیر برشمردند :
افزایش درک مطلب
یادگیری ساختار فضایی
حفظ اطلاعات در حافظه‌ی بلندمدت
بهبود عملکرد فعالیت‌های فیزیکی
بهبود کارهای مشارکتی و همکاری
افزایش انگیزه دانش‌آموزان
پژوهشگران همچنین برخی از معایب واقعیت افزوده را گزارش کرده‌اند :
تونل توجه(بدین معنی که دانش آموزان هنگام استفاده از واقعیت افزوده نیاز به توجه بیشتر داشته اند و گاه برخی نکات مهم را از دست داده اند.)
مشکلات کاربردپذیری (برخی از کاربران کار کردن با ابزار واقعیت افزوده را دشوار دانسته‌اند)
مشارکت غیرمؤثر در کلاس درس (به محوریت بیشتر معلم در کلاس‌های مبتنی بر واقعیت افزوده و مشارکت کمتر دانش‌آموزان با یکدیگر اشاره شده است)
تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان (آن دسته از دانش‌آموزانی که توانایی یادگیری بالاتری دارند کمتر از مزایای واقعیت افزوده در یادگیری بهره برده‌اند. همین‌طور افرادی که مهارت خواندن پایین‌تری دارند از بخش‌های متنی موجود در واقعیت افزوده سودی نبرده‌اند.)
در طراحی و استفاده از واقعیت افزوده در آموزش باید نکات بالا در نظر گرفته شود.