بر اساس تحقیق منتشر‌شده توسط انجمن روانشناسی آمریکا(American Psychological Association)، نوجوانانی که با معلمان خود روابط خوب و حمایتی دارند، از سلامت بالاتری برخوردار هستند. هرچند عجیب به نظر می‌رسد اما با وجودیکه دوستی برای نوجوانان مهم است، این مطالعه ارتباط مشابهی بین روابط خوب همسالان و سلامت دانشآموزان در بزرگسالی نشان نداد.
به گزارش نووانا، دکتر جینهو کیم استادیار گروه سیاست‌و‌مدیریت بهداشت در دانشگاه کره بیان می‌کند: “بر مبنای این پژوهش، بهبود روابط دانشآموزان با معلمان می‌تواند تأثیرات مهم، مثبت و طولانی‌مدتی فراتر از موفقیت تحصیلی داشته باشد.
به گفته پروفسور کیم، تحقیقات قبلی حاکی از آن است که روابط اجتماعی نوجوانان ممکن است با نتایج سلامتی آنها در بزرگسالی مرتبط باشد- شاید به این دلیل که روابط نامناسب منجر به استرس مزمن شده و و ریسک مشکلات سلامتی فرد را در طول زندگی افزایش می‌دهد. با این حال مشخص نیست که آیا رابطه بین نوجوانان و سلامت مادام‌العمر امری عادی است یا خیر- زیرا عوامل دیگری از جمله زمینه‌های مختلف خانوادگی، ممکن است باعث مشکلات روابط در نوجوانی و ضعف سلامتی در بزرگسالی شود. همچنین، بیشتر تحقیقات به جای روابط نوجوانان با معلمان، بر روابط آنان با همسالان خود متمرکز شده است.
برای بررسی بیشتر، کیم داده‌های مربوط به 20،000 شرکت‌کننده در مطالعه Add Health را تجزیه و تحلیل کرد. این یک مطالعه طولی و بلندمدت به نمایندگی از کل ایالات متحده بود که شرکت‌کنندگان را به مدت 13 سال، از کلاس هفتم تا اوایل بزرگسالی مورد بررسی قرار می‌داد. در بین شرکت‌کنندگان بیش از 3400 جفت خواهر و برادر هم بودند.
همانطور که در نوجوانی، شرکت‌کنندگان به سوالاتی از جمله “چند بار در برخورد با سایر دانشآموزان مشکل داشته‌اید؟”، “چقدر موافق هستید که دوستان به شما اهمیت دهند؟”، “چندبار در برخورد با معلمان خود مشکل داشته‌اید؟” و “چقدر موافق هستید که معلمان به شما اهمیت دهند؟” پاسخ می‌دادند؛ در بزرگسالی، از شرکت‌کنندگان در مورد سلامت جسمی و روانی آنها سوال می‌شد. محققان همچنین اقدامات لازم برای بررسی سلامت جسمانی افراد مانند فشارخون و شاخص توده بدنی را نیز انجام دادند.
کیم دریافت شرکت‌کنندگانی که در دوران راهنمایی و دبیرستان روابط بهتری با همسالان و معلمان خود داشتند، در اواسط دهه دوم زندگی نیز از سلامت جسمی و روانی بهتری یرخوردار بودند. با این‌حال، زمانیکه که او مورد خواهر و برادرها، زمینه خانوادگی آنها را بررسی می‌کرد، فقط ارتباط بین روابط خوب معلم و سلامت بزرگسالان قابل‌توجه بود.
دلیل آن پیوندهای گزارش‌شده قبلی بین روابط همسالان و سلامت جسمی است که می‌تواند در موارد دیگری مانند زمینه خانوادگی دانشآموزان بازتاب داشته باشد.
به گفته کیم، نتایج نشان می‌دهد که روابط معلمان حتی از آنچه که قبلاً به آن اشاره شده بود بسیار مهم‌تر است و مدارس باید در آموزش معلمان در مورد چگونگی ایجاد روابط گرم و حمایتی با دانشآموزان خود سرمایه‌گذاری کنند.