در سال­های اخیر سرمایه­ گذاری تاثیرگذار، توجه بسیاری از گروه­ ها از جمله کسب­ وکارها، دولت­ها، سازمان­های اجتماعی و خیرین را به خود جلب کرده است. در سال 2009 میزان سرمایه­ گذاری تاثیرگذار در دهه پیش­رو 500 میلیارد دلار تخمین زده شد. همچنین ایجاد کارگروه سرمایه­ گذاری تاثیرگذار G8 و تشکیل صندوق نوآوری اجتماعی کاخ سفید از اهمیت روزافزون این موضوع حکایت دارد. با این حال علی­رغم این اهمیت، فضای اندازه ­گیری تاثیرات اجتماعی همچنان نوپا و تا حدود زیادی بدون ساختار است. فعالین این حوزه، هدف از ارزیابی تاثیرگذاری در چرخه سرمایه­ گذاری را موارد زیر می­ دانند:

برآورد تاثیر[1]: قبل از آغاز سرمایه‌گذاری، سازمان­ های سرمایه‌گذاری تاثیرگذار[2] علاقمندند که اثر بالقوه سرمایه‌گذاری خود را تخمین بزنند. این آگاهی به سرمایه­ گذار کمک می­کند تا اولویت­ های خود را برای تاثیر مطلوب مورد نظرش مقایسه کند.
برنامه­ریزی تاثیر[3]: در حین مذاکره و یا در مدت کوتاهی پس از آغاز سرمایه ­گذاری، سرمایه­ گذاران تاثیرگذار ابزارها و روش­های متنوعی را برای ارزیابی تاثیر طراحی می­کنند. به عنوان مثال طرح جمع­ آوری داده برای نظارت و ارزیابی اثر در طول دوره سرمایه‌گذاری.
نظارت بر تاثیر[4]: برخی از ابزارهای اندازه‌گیری تاثیر، برای نظارت بر پیشرفت اثرگذاری طراحی می­شوند. این عمل، داده­های مالی را از نظر اینکه سرمایه‌گذاری در مسیر مناسبی قرار دارد یا خیر؛ تکمیل کرده و مداوما وضعیت فعلی سرمایه‌گذاری را با هدف آن مقایسه و ارزیابی می­کند.
ارزیابی تاثیر[5]: در پایان چرخه سرمایه‌گذاری[6]، سرمایه‌گذار علاقمند است تا تاثیر کل سرمایه‌گذاری انجام شده را اندازه‌گیری کند.

سرمایه­ گذاران تاثیرگذار بسته به مرحله سرمایه‌گذاری از روش­های مختلفی برای اندازه‌گیری تاثیر سرمایه‌گذاری خود استفاده می­کنند. یکی از روش­های متداول در مرحله­ی قبل از سرمایه‌گذاری، استفاده از شاخص SROI[7] است.

همان­طور که سرمایه­گذاران معمولا برای اندازه‌گیری بازده انتظاری، ارزش حاضر عواید حاصل از سرمایه‌گذاری (درآمدها منهای هزینه ­ها) را مورد استفاده قرار می­دهند؛ با رویکردی مشابه در زمینه اجتماعی نیز می­توان ارزش حاضر در سرمایه‌گذاری تاثیرگذار را در مقابل هزینه­های امروز آن مقایسه کرد. SROI به عنوان یک چارچوب پذیرفته شده برای اندازه‌گیری خروجی اجتماعی، اقتصادی و محیطی استفاده می­شود. قوت استفاده از این شاخص به دسترسی به داده­های معتبر بستگی دارد.

درواقع از SROI به دو شیوه استفاده می­شود. اولی با استفاده از مقادیر واقعی و قطعی و بصورت گذشته­نگر است و دومی پیش­بینی می­کند که اگر فعالیت­ها، نتایج خود را بر اساس فروض تامین کنند؛ چه مقدار ارزش اجتماعی ایجاد می­شود. مورد دوم معمولا در زمان برنامه­ریزی و پیش از آغاز سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار می­گیرد. طبیعتا در این حالت وقوع قطعی SROI محاسبه شده؛ تضیمن نمی­شود، بلکه ابزاری برای مقایسه گزینه­های مختلف در زمان حال، در دسترس قرار می­گیرد.

برای محاسبه SROI لازم است پس از شناسایی ذی­نفعانی که توسط فعالیت­ های پروژه تاثیر می­ پذیرند؛ و مدل کردن ارتباط بین ورودی، فعالیت و خروجی پروژه، شاخص­ هایی برای خروجی­های مورد نظر تعریف و سپس آنها را کمیّ و عددی کرد. تاثیرات اندازه‌گیری شده در شاخص SROI باید تمامی تاثیرات منفی و مثبت قابل اندازه ­گیری را در برگیرد.

استفاده از شاخص SROI نه تنها به عنوان ابزاری برای اندازه‌گیری و گزارش ­دهی تاثیر به سرمایه­گذاران تاثیرگذار در طول دوران سرمایه‌گذاری استفاده می­ شود؛ بلکه به عنوان یک زبان مشترک برای ارتباط بین عوامل مختلف اکوسیستم نوآوری اجتماعی نیز مفید است. همچنین با ایجاد شفافیت و قابلیت مقایسه بین پروژه­های مختلف سبب جلوگیری از نفوذ تصمیمات شخصی خواهد شد.

برای مثال REDF بعنوان یک نهاد مالی فعال در حوزه اثرگذاری اجتماعی، در بنگاه­هایی که برای حل چالش بیکاری، مدل کسب ­وکار پایدار و بلندمدت طراحی می­کنند؛ سرمایه‌گذاری می­کند. هنگام استفاده از SROI به عنوان یک ابزار تصمیم­گیری، REDF ارزش اجتماعی و ارزش اقتصادی ایجاد شده ناشی از سرمایه‌گذاری را همزمان اندازه‌گیری می­کند. به عنوان مثال برای سرمایه‌گذاری در یک شرکت اجتماعی، ابتدا ارزش اقتصادی ایجاد شده در این سرمایه‌گذاری را محاسبه و سپس ارزش اجتماعی را نیز محاسبه می­کند. این ارزش می­تواند شامل مواردی همچون مالیات فدرال از مشاغل جدید ایجاد شده، صرفه­جویی دولت از محل کمک موقت به خانوارها، منهای هزینه­های اجتماعی ایجاد شود. با اضافه کردن این موارد می­توان ارزش فعلی خالص مزایا را تعیین و SROI را تخمین زد.

شایان ذکر است که با توجه به وابسته بودن SROI به زمینه­ ها و زیرساخت­های موجود در مورد یک سرمایه­ گذاری مشخص، تکیه مطلق بر این شاخص، می­تواند منجر به مقایسه غیرمنصفانه مداخله هایی با شرایط غیربرابر و به ضرر موارد چالش­برانگیزتر شود. به عنوان مثال در مورد سرمایه­گذاری در حوزه آموزش در دو قسمت متفاوت جهان (مثلا یک روستا در یک کشور در حال توسعه و یک شهر در یک کشور توسعه­ یافته)، اگر چه ممکن است که SROI به دلیل وجود چالش ­ها و موانع زیرساختی در روستای مذکور پایین­تر باشد اما لزوما به معنی این نیست که ارزش کمتری برای تاثیرگذاری دارد. سرمایه­ گذاران در این گونه موارد باید از شاخص SROI با لحاظ کردن تدابیر جانبی استفاده کنند. ضمن اینکه SROI تنها یک معیار عددی برای مقایسه موارد مختلف سرمایه­گذاری است و مواردی مانند ظرفیت سازمانی برای مدیریت بودجه و چگونگی عملکرد تیم کارآفرین باید بطور مستقل مورد بررسی قرار بگیرند.

[1] Estimating impact

[2] Impact investing

[3] Planning impact

[4] Monitoring impact

[5] Evaluating impact

[6] Investment cycle

[7] Social Return on Investment